Dziwię się, że tak prędko dajecie się odwieść od tego, który was powołał w łasce Chrystusowej do innej ewangelii, chociaż innej nie ma; są tylko pewni ludzie, którzy was niepokoją i chcą przekręcić ewangelię Chrystusową. (Gal. 1:6-7)

Ile jest ewangelii? Odpowiedź wydaje się dość prosta - jedna. A jaka to ewangelia? Oczywiście zapisana w Piśmie Świętym. Jednak już za czasów życia Apostoła Pawła wierzący w Galacji usłyszeli "inną ewangelię", a niektórzy z nich nawet dawali się przez to odwieść od prawdziwej ewangelii Chrystusowej.

Ewangelia głoszona przez Kościół Rzymskokatolicki (KRK) jest oparta częściowo na Biblii, częściowo na Tradycji (ustnych przekazach), lecz przede wszystkim na ustaleniach i pod kontrolą Magisterium Kościoła (Urzędu Nauczycielskiego Kościoła - czyli biskupów, z papieżem na czele). Ewangelia wg Rzymu głosi, że zbawienie nie jest wyłącznie z łaski, dzięki ofierze Jezusa Chrystusa, a jest to proces współdziałania łaski przez wiarę, dobre uczynki i uczestnictwo w sakramentach.

Ewangelia według Rzymu jest więc inną ewangelią, której nie tylko nie należy przyjmować, ale trzeba również przed nią ostrzegać. James G. McCarthy w polecanej przez nas książce "Ewangelia według Rzymu" przedstawia czytelnikom porównanie nauk głoszonych przez Rzym, z Bożym Słowem zapisanym w Biblii.

Dlaczego czytelniku powinieneś przeczytać tę książkę, bez względu na to, czy jesteś katolikiem, czy też nie?

---

 Jeśli trafiłeś na naszą stronę i jesteś katolikiem, to zachęcam cię, sięgnij po książkę "Ewangelia według Rzymu", przeczytaj ją, jednocześnie sprawdzając wszystko z Biblią i dostępnym w Internecie Katechizmem KRK. Zrobisz tak zapewne tylko wtedy, gdy uznasz fakt, że ludzie mogą się mylić, włącznie z biskupami i papieżami KRK. Jeśli jednak przyjmujesz bez refleksji nieomylność Magisterium KRK, wówczas polecana książka będzie dla ciebie wyłącznie jakąś heretycką próbą podważenia tej nieomylności, na czytanie której szkoda czasu.

Ja przez większą część mojego dotychczasowego życia byłem katolikiem. Ale nie za bardzo interesowałem się szczegółami nauk głoszonych przez KRK, a już w ogóle nie porównywałem tego z Biblią, której nawet nie miałem. Dziękuję Bogu za to, że w swej łasce objawił mi ewangelię Chrystusową, zapisaną w Biblii. Przeczytanie "Ewangelii według Rzymu" było dla mnie tylko kolejnym potwierdzeniem, jak bardzo KRK rozminął się z Pismem Świętym na przestrzeni wieków, a ten proces tylko się pogłębia.

 

Jeśli jesteś osobą narodzoną na nowo, jeśli wierzysz że tylko Bóg jest nieomylny, jeśli wierzysz, że Bóg zawarł wystarczające i pełne objawienie w Biblii, wówczas również polecam ci przeczytanie "Ewangelii według Rzymu". Dlaczego? Po pierwsze dlatego, że głosząc nienarodzonym na nowo katolikom prawdziwą ewangelię, warto wiedzieć, jaką ewangelię wyznaje KRK. To na pewno przydaje się w rozmowach. Po drugie - znając ewangelię według Rzymu nie dasz sobie wmówić, że jest to w zasadzie ta sama ewangelia, zapisana w Piśmie Świętym, która jest mocą Bożą ku zbawieniu, a która jest głoszona w społecznościach ewangelicznych. Nie dasz sobie wmówić, że różnice są tutaj na tyle nieistotne, że nie warto się nimi zajmować. Nie dasz sobie wmówić, że takie zjawiska jak kult maryjny i świętych, chrzest dzieci, czyściec, urząd i nieomylność papieża, czy modlitwa za zmarłych, mają jakiekolwiek biblijne podstawy.

 

Dzisiaj, gdy coraz więcej ewangelicznie wierzących osób staje ramię w ramię z księżmi i biskupami katolickimi na spotkaniach ekumenicznych, gdzie wspólnie wznoszone są modlitwy do Boga, gdzie dąży się do budowania sztucznej, ludzkiej jedności między wszystkimi "chrześcijanami", szczególnie ważne jest duchowe rozeznanie i mówienie takim zjawiskom NIE.

Kocham katolików. Część mojej rodziny i olbrzymia większość przyjaciół wyznaje ewangelię według Rzymu. Mogę okazać im miłość tylko w jeden sposób - głosząc im konieczność upamiętania, głosząc im prawdziwą i pełną ewangelię o grzechu, sprawiedliwości i o sądzie. Nie używam Biblii do "walenia" ich po głowie, ale też nie milczę na temat bałwochwalstwa, w którym trwają. Nie będę spotykał się z katolikami na spotkaniach ekumenicznych, aby stwarzać złudne wrażenie jedności. Mam głosić ewangelię im, a nie z nimi. Mam zachęcać wyznawców ewangelii według Rzymu do ewangelii Chrystusowej, robiąc to w miłości i mądrości Bożej.

W książce Jamesa G. McCarth'ego znajdziemy kilka cennych tabelarycznych porównań, między nauką KRK a nauką biblijną. Poniżej przytaczam część z nich, dotyczących rzeczy najważniejszej, czyli zbawienia. Mam nadzieję, że będzie to dla ciebie czytelniku zachętą do kupienia książki i zapoznania się z całością.

Polecam też obejrzenie filmu "Katolicyzm - kryzys wiary" również autorstwa Jamesa McCarth'ego. Flim jest dostępny pod tymi linkami - youtube; video google.

 

Zbawienie: błąd kontra prawda (źródło: "Ewangelia według Rzymu")

 

KRK naucza: Usprawiedliwienie jest przemianą duszy, w wyniku której usuwany jest grzech pierworodny, a dusza jest napełniana łaską uświęcającą (punkty Katechizmu KRK 1987-1995).

Pismo Święte naucza: Usprawiedliwienie jest aktem Boga, poprzez który ogłasza On grzesznika sprawiedliwym w swoich oczach, przebaczywszy mu grzechy i przypisawszy mu własną sprawiedliwość Bożą (Rz. 3:21-4:8).

 

KRK naucza: Wstępne usprawiedliwienie dokonuje się poprzez chrzest (1262-1274).

Pismo Święte naucza: Usprawiedliwienie dokonuje się jedynie przez wiarę (Rz. 3:28).

 

KRK naucza: Dorośli muszą przygotować się na przyjęcie usprawiedliwienia przez wiarę i dobre uczynki (1247-1249).

Pismo Święte naucza: Bóg usprawiedliwia bezbożnych grzeszników, którzy wierzą (Rz. 4:5). Dobre uczynki są rezultatem zbawienia, a nie jego przyczyną (Ef. 2:8-10).

 

KRK naucza: Usprawiedliwieni są sami w sobie wewnętrznie piękni i święci w oczach Bożych (1992, 1999-2000, 2024).

Pismo Święte naucza: Usprawiedliwieni są w oczach Bożych święci i nieskalani w Chrystusie (Ef. 1:1-14).

 

KRK naucza: Stopień usprawiedliwienia zwiększa się przez przystępowanie do sakramentów i spełnianie dobrych uczynków (1212, 1392, 2010).

Pismo Święte naucza: Usprawiedliwienie jest przypisaniem doskonałej sprawiedliwości Bożej (2 Kor. 5:21). Wierzący ma pełnię w Chrystusie (Kol. 2:10).

 

KRK naucza: Usprawiedliwienie traci się przez popełnienie grzechu śmiertelnego (1033, 1855, 1874).

Pismo Święte naucza: Usprawiedliwienie nie może zostać utracone. Ci, których Bóg usprawiedliwia, będą zachowani od gniewu Bożego (Rz. 5:8-9).

 

KRK naucza: Katolicy winni popełnienia grzechu śmiertelnego są ponownie usprawiedliwiani przez sakrament pokuty (980, 1446).

Pismo Święte naucza: Nie istnieje powtórne usprawiedliwienie. Tych, których Bóg usprawiedliwia, tych również uwielbi (Rz. 8:30).

 

KRK naucza: Zbawienie od wiecznych konsekwencji grzechu jest procesem trwającym całe życie (161-162, 1254-1255).

Pismo Święte naucza: Zbawienie od wiecznych konsekwencji grzechu jest natychmiastowym i skutecznym aktem Boga, który dokonuje się równocześnie z usprawiedliwieniem (Rz. 5:9)

 

KRK naucza: Zbawienie osiąga się wskutek współdziałania z łaską przez wiarę, dobre uczynki i uczestnictwo w sakramentach (183, 1129, 1815, 2002).

Pismo Święte naucza: Zbawienie osiąga się przez wiarę, bez spełniania uczynków (Ef. 2:8-9). Dobre uczynki są rezultatem, a nie przyczyną zbawienia (Ef. 2:10)

 

KRK naucza: Wiara jest przeświadczeniem o istnieniu Boga i silną akceptacją wszystkiego, co Kościół podaje nam do wierzenia (181-182, 1814).

Pismo Święte naucza: Zbawiająca wiara jest oddaniem samego siebie Chrystusowi jako Panu i Zbawicielowi (Rz. 10:8-17).

 

KRK naucza: Łaska uświęcająca jest jakością duszy, nadprzyrodzoną dyspozycją udoskonalającą samą duszę (1999-2000)

Pismo Święte naucza: Łaska jest niezasłużoną przychylnością Boga (Ef. 1:7-8).

 

KRK naucza: Sakramenty są koniecznymi kanałami ciągłego wlewania łaski. Są one źródłem łaski przez sam fakt wykonywania określonych obrzędów (1127-1129).

Pismo Święte naucza: Dziecko Boże jest stale obiektem łaski swojego Ojca (Rz. 5:1-2)

 

KRK naucza: Na łaskę zasługuje się, spełniając dobre uczynki (2010, 2027).

Pismo Święte naucza: Łaska jest darem (Rz. 11:6).

 

KRK naucza: Grzechy powszednie nie pociągają za sobą wiecznego potępienia (1855, 1863).

Pismo Święte naucza: Każdy grzech jest karany wieczną śmiercią (Rz. 6:23)

 

KRK naucza: Ciężkie grzechy muszą być wyznane kapłanowi (1456-1457)

Pismo Święte naucza: Grzech ma być wyznawany bezpośrednio Bogu (Ezd. 10:11)

 

KRK naucza: Kapłan przebacza grzech występując w charakterze sędziego (1442, 1461).

Pismo Święte naucza: Nikt nie może przebaczyć grzechu, z wyjątkiem Boga (Mk 2:7)

 

KRK naucza: Gdy wina grzechu zostaje przebaczona, pozostaje jeszcze kara doczesna (1472-1473).

Pismo Święte naucza: Gdy Bóg przebacza grzech, to przebacza go zupełnie (Kol. 2:13, Iz. 43:25).

 

KRK naucza: Akty pokuty dokonują zadośćuczynienia za karę doczesną nałożoną z powodu grzechu (1434, 1459-1460).

Pismo Święte naucza: Jezus dokonał doskonałego zadośćuczynienia za wszystkie grzechy (1J. 2:1-2).

 

KRK naucza: Odpusty, których Kościół udziela w zamian za spełnianie pobożnych uczynków, uwalniają grzeszników od kary doczesnej (1471-1473).

Pismo Święte naucza: Jezus uwalnia wierzących od ich grzechów przez moc swojej krwi (Ap. 1:5).

 

KRK naucza: Pobyt w czyśćcu jest konieczny, aby odpokutować za grzech i oczyścić duszę (1030-1031).

Pismo Święte naucza: Czyściec nie istnieje. Jezus dokonał oczyszczenia z grzechów na krzyżu (Hbr. 1:3)

 

KRK naucza: Żyjący na ziemi mogą pomóc biednym duszom cierpiącym w czyśćcu, zanosząc za nich modlitwy, spełniając dobre uczynki i ofiarując w ich intencji ofiary Mszy świętych (1032, 1371, 1479).

Pismo Święte naucza: Ci, którzy zasnęli w Chrystusie, nie potrzebują żadnej pomocy. Będąc nieobecni w ciele, w duchu są obecni u Pana (2 Kor. 5:8)

 

KRK naucza: Nikt nie może wiedzieć, czy osiągnie życie wieczne (1036, 2005).

Pismo Święte naucza: Na podstawie Słowa Bożego wierzący może wiedzieć, że ma życie wieczne (1 J. 5:13)

 

KRK naucza: Życie wieczne jest zasłużoną nagrodą (1821, 2010).

Pismo Święte naucza: Życie wieczne jest darem Bożym (Rzym. 6:23)

 

KRK naucza: Kościół katolicki jest konieczny do osiągnięcia zbawienia (846).

Pismo Święte naucza: Nie ma zbawienia w nikim innym poza osobą Pana Jezusa Chrystusa, "gdyż nie dano ludziom pod niebem żadnego innego imienia, przez które moglibyśmy być zbawieni" (Dz. 4:12).